** زبان امروز **

واژه‌ی home می‌تونه هم اسم باشه، هم فعل و هم قید. اگر قید باشه به‌ش می‌گن قیدِ مکان (adverb of place). وقتی home به‌عنوان قیدِ مکان استفاده می‌شه نباید قبل‌اش از to یا at استفاده کرد. در جمله‌ی:

I am going home.

از home به عنوان قیدِ مکان استفاده شده و اگر بگیم

I am going to home.

اشتباهه.

قیدهای مکانِ دیگه‌ای هم شبیهِ home وجود دارند، مثل:

abroad, anywhere, downstairs, here, in, nowhere, out, outside, somewhere, there, underground, upstairs

پس حالا باید فرقِ دو تا جمله‌ی زیر رو بدونید:

I am on the way home
I am on the way to school

توی جمله‌ی اولی از to استفاده نشده چون home قید هست. اما توی دومی استفاده شده چون school قید مکان نیست!

یه نکته‌ی دیگه که وجود داره اینه که از home فقط وقتی به‌عنوان قیدِ مکان استفاده می‌شه که با فعل‌هایی که نشون دهنده‌ی حرکت و جابجایی هستند استفاده بشه. فعل‌هایی مثل:

come, go, leave, stay, be, drive, move, ...

ولی برای فعل‌هایی که نشون‌دهنده‌ی جابجایی نیستند از home‌ به‌عنوان قید استفاده نمی‌شه. مثلن دو تا جمله‌ی زیر رو مقایسه کنید:

children are playing upstairs
children are playing home

upstairs و home هر دو قید مکان هستند و قبل‌شون نباید از at استفاده کرد. جمله‌ی اول یعنی بچه‌ها دارند بالا بازی می‌کنند و درست هم هست. جمله‌ی دوم می‌تونه به این معنی باشه که بچه‌ها دارند توی خونه بازی می‌کنند. اما چون فعل play ربطی به جابجایی نداره به‌تره این‌جا از home به عنوان قیدِ مکان استفاده نشه. و چون home این‌جا قیدِ مکان نیست پس به at نیاز داره. پس به‌تره گفته بشه:

children are playing at home