دوباره پا گرفتن

شاید شما هم با پروژه‌ی reCAPTCHA آشنا باشید. این پروژه برای تشخیص کلماتِ دری وری که از توی کتاب‌ها و مجلات اسکن شده‌اند به کار می‌ره. معمولن وقتی می‌خواهید در یک سایت ثبت‌نام کنید با این کپچاها مواجه می‌شید. ویژگی reCAPTCHA اینه که از دو تا کلمه تشکیل شده. یکی از کلمه‌ها توسط خودِ وبسایت تولید شده و معلومه که چیه، اما کلمه‌ی دوم از توی کتاب‌ها اسکن شده و چون خودشون نمی‌دونند چیه به شما نشون می‌دن که به‌شون بگید اون کلمه چیه. شما یکی از کلمه‌ها رُ حتمن باید درست تایپ کنید، اما کلمه‌ای که اسکن شده رُ می‌تونید غلط هم تایپ کنید بدونِ این‌که مشکلی پیش بیاد. کلمه‌ای که اسکن شده بعضی وقت‌ها اول می‌آد، بعضی وقت‌ها هم دومه. با کمی تمرین می‌تونید بفهمید کدوم کلمه اسکن شده. من کلمه‌ای که اسکن شده رُ همیشه غلط تایپ می‌کنم. مثلن همیشه aaaaaa تایپ می‌کنم. اگر شما هم خوش ندارید که ازتون به‌صورت رایگان به‌عنوان ابزار شناسایی واژه‌های ناشناخته استفاده بشه مثل من عمل کنید. حالا باز اگر کلمه‌اش فارسی بود و یه کمکی به رشد زبان و فرهنگِ فارسی می‌شد یه چیزی! با جون و دل درست تایپ‌اش می‌کردم! ولی واقعن چرا باید برای این آمریکایی‌های کون نشور همچین خدمتی ارائه بدم؟ مخ‌ام تاب داره؟ یا که چی؟