آیا ما به هر حال همین‌ایم؟
اگر یک بار دیگر باز می‌گشتیم و همه چیز را از اول شروع می‌کردیم، آیا باز هم همینی می‌شدیم که حالا هستیم؟ یا نه، از مسیر ِ دیگری می‌رفتیم. چه‌قدر احتمال داشت باز هم پای در همان مسیر گذاریم که که یک بار پیموده‌ایم. چه‌قدر احتمال داشت که باز هم به برق وابسته شویم. که باز کسی بیاید و نظریه‌ی نسبیت را مطرح سازد. که باز هم همه چیز در فضا جریان داشته باشد.
مردِ جوان جلوی پنجره‌ای ایستاده، به خورشید چشم دوخته بود و
سرش را به شیوه‌ای غریب به این سو و آن سو می‌جنباند
از او پرسیدم چه کار می‌کنی جوان؟
گفت دارم به آلتِ خورشید می‌نگرم
هر بار که سرم را از سویی به سویِ دیگر می‌جنبانم
آلتِ خورشید نیز به حرکت در آمده، طوفان به پا می‌شود
شاید اگر حالا همه چیز بر پایه‌ی دیگری بنا شده بود وضع‌مان فرق می‌کرد، اینی نبودیم که حالا هستیم. می‌شدیم مثل فراعنه‌ی مصر. زندگی‌ای داشتیم که بعدها اگر کسی ما را می‌تکاند و دور می‌انداخت کس ِ دیگری از آن سر در نمی‌آورد. همان‌طور که ما حالا چیزی از زندگی‌ی آن‌ها سر در نمی‌آوریم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
خیلی ممنون که می‌خوای یه چیزی بگی، حتا اگر می‌خوای فحش هم بدی خیلی ممنون