ترجمه‌ی هم‌زمان
شاید یکی از چیزهایی که ترجمه‌ی هم‌زمان میان پارسی و انگلیسی را زیباتر می‌کند پیش‌بینی جمله‌ی بعدیِ گوینده باشد. برای نمونه بخشی از ترجمه‌ی انجام شده در دانشگاه کلمبیا را با هم می‌خوانیم:
۲۶ سال قبل- twenty six years ago
در کنار محل کار من- close to where I work
در یک عملیات تروریستی- in a terrorist operation
رییس جمهور منتخب ملت ایران- the elected president of the iranian nation
و نخست وزیر منتخب ایران- and the elected prime minister of iran
در یک عملیات بمب‌گذاری- lost their lives
سوختند و ذغال شدند-in a bombing explosion, they truned into ashes
می‌بینید که در جمله‌ی یکی مانده به آخر، خانم مترجم، خیلی هوش‌مندانه حدس زده‌اند که با توجه به جمله‌ی «در یک عملیات بمب‌گذاری»، جمله‌ی بعدی باید «زندگی خود را از دست دادند» باشد و ابتدا جمله‌ی بعدی را ترجمه کرده‌اند. اما وقتی آقای سخن‌ران، جمله‌ی خود را با «سوختند و ذغال شدند» به پایان می‌رساند، پیش‌بینی خانم مترجم اشتباه از آب درمی‌آید و ایشان مجبور می‌شوند علاوه بر ترجمه‌ی جمله‌ی قبل، جمله‌ی جدید را هم که در پیش‌بینی آن اشتباه کرده بودند دوباره ترجمه کنند.
من مرگ را به روشنی
سلام
امروز صبح آیه‌ای از قرآن را دیدم که معنای آن برای‌ام جالب بود. با خود اندیشیدم چه خوب است که آن را با شما هم در میان بگذارم:
اول که شما به دنیا می‌آیید توی گوش‌تون اذان می‌گن. با این کار شما مسلمون می‌شید. بعد که به سن شش هفت سالگی می‌رسید وظیفه‌ی پدر و مادر شماست که کم‌کم شما رو به نماز و روزه عادت بدهند. به همین دلیل کم‌کم باید نماز خواندن رو شروع کنید. بعد از چند سال که خوب مسلمون شدید می‌رسید به سن بلوغ. در این سن، علاوه بر اینکه نماز و روزه و خیلی از چیزهای دیگه بر شما واجب می‌شه، به شما گفته می‌شه که در اصول دین حق تقلید از کسی رو ندارید و خودتون باید با تحقیق کردن به این چیزها برسید. به عبارت دیگر شما حق ندارید بدون انجام تحقیقات کافی یک مسلمان باشید. باید راه بیافتید و درباره‌ی تمام دین‌ها و خوبی‌ها و بدی‌های اون‌ها پرس و جو و مطالعه کنید و بعد خودتون به این نتیجه برسید که اسلام به‌ترین و آخرین دینه. حالا فرض کنید که شما بعد از مدتی تحقیق به این نتیجه رسیدید که دوست دارید یک مسیحی باشید. در این حالت یک کم کارتون سخت می‌شه چون تحقیقات شما مشکل داشته وگرنه به همچین نتیجه‌ی احمقانه‌ای نباید می‌رسیدید. از این لحظه به بعد دو تا راه بیش‌تر ندارید. یا باید به تحقیقات ادامه بدهید و خودتون با زبون خوش به این نتیجه برسید که دین اسلام به‌ترین و کامل‌ترین دینه؛ و یا باید به دین مسحیت وارد بشید. اگر این کار دوم رو انجام بدهید از اسلام خارج شده‌اید و باید به عنوان یک مرتد با زندگی خداخافظی کنید.
سلام. آن طور که من شنیده‌ام آقای شاملو بی‌دین بوده و به زندگی پس از مرگ هم اعتقادی نداشته‌اند. البته اگر اشباه می‌کنم از ایشان پوزش می‌خواهم و امیدوارم روح‌شان شاد باشد. بیش‌تر شعرهای ایشان فضای سرد و ناامید کننده‌ای دارند و با اینکه خیلی زیبا هستند من پس از خواندن‌شان خیلی خسته می‌شوم چون فکر می‌کنم این شعرها انرژی منفی پراکنده می‌کنند. دوست دارم بخشی از یکی از شعرهای بسیار زیبای ایشان را به نام «سرودِ مردی که تنها به راه می‌رود» شما هم بخوانید، شاید خوش‌تان بیاید:
اگر دست من بود دستور می‌دادم در تمام شهرهای ایران انواع و اقسام کلاس‌های رقص راه اندازی بشه تا جوون‌ها از این حالت کرختی و خمودی که دارند کمی در بیان. خودم هم هر بار به صورت شاگرد افتخاری در یکی از کلاس‌های رقص شرکت می‌کردم و هر روز عاشق یکی از معلم‌هایی می‌شدم که وسط رقصیدن عاشق‌ام می‌شدند. اصلن خوشم نمی‌آد یک جوون مسلمون ایرانی رو کرخت ببینیم، اصلن!
دیشب مامانم خواب می‌بینه که یک نفر به‌ش می‌گه زود باش حاضر شو باید بریم مکه. مامانم هم با خوش‌حالی و با عجله شروع می‌کنه به بستن و جمع کردن لباس‌هاش. همین‌طور که داشته حاضر می‌شده یک هو می‌بینه که توی مکه‌ست. خلاصه، با یه حال خوشی داشته دور و برش رو نگاه می‌کرده که می‌بینه من یک گوشه ایستاده‌ام. نکته‌ی جالب‌اش اینه که من رو به شکل بچگی‌هام می‌بینه، یعنی وقتی که هفت هشت سالم بود. آخرش هم تمام نگرانی مادرم این بود که ای وای حالا از کجا برای این بچه لباس احرام جور کنم!
خیلی کم اتفاق می‌افته که من بر اثر دیدن یک خواب بد بیدار بشم. اما یه چیزی هست که اصلن شبیه خواب نیست. یعنی ان‌قدر واقعیه که نمی‌تونم بگم یه خوابه یا ساخته‌ی ذهنمه. یه موجود سیاه رنگ. کاملن سیاه و مه‌آلود. فکر می‌کنم اولین باری که دیدم‌ش پنج شش سال‌ام بود که با دیدن‌ش و با حالت خیلی بدی از خواب پریدم. این‌جوری نیست که با دیدن‌ش فوری از خواب بپرم. توی خواب خوب شکنجه‌م می‌ده. لج‌بازی می‌کنه! غیب می‌شه، می‌ره، می‌آد... و بدترین کاری که می‌کنه اینه که خودش رو با من یکی می‌کنه. یعنی وقتی که به خودم نگاه می‌کنم و می‌بینم که تبدیل به یک مه سیاه شده‌ام، این جاست که از خواب می‌پرم. ولی چند شب پیش (یعنی همین دو سه شب پیش) یک اتفاق عجیب افتاد. این موجود کثیف قبل از اینکه به خواب برم به سراغ‌ام اومد. نمی‌دونم، شاید هم بشه اسم‌ش رو توهم گذاشت، اما خیلی واقعی بود. مثل همیشه نزدیک ساعت یک صبح رفتم توی جام دراز کشیدم. ولی قبل از اینکه چشم‌هام رو ببندم یک چیزی با صدای بلند از روی پام رد شد. این رد شدن ان‌قدر قابل لمس بود که با ترس از جام پریدم و روی پام دست کشیدم تا ببینم چی از روش رد شد! این صدا چند بار دیگه هم تکرار شد اما سعی کردم بدون اینکه به‌ش توجهی کنم به خواب برم. ولی هر بار که به خواب می‌رفتم همون چیزی رو می‌دیدم که هیچ علاقه‌ای به دیدن‌اش نداشتم، و باز هم‌اون یکی شدن و از خواب پریدن. ساعت سه ان‌قدر عرق کرده بودم که بی‌خیال خواب شدم. از ترس‌م بلند شدم و چراغ رو روشن گذاشتم. یک کم که گذشت دوباره سر جام دراز کشیدم و آروم به خواب رفتم.
من هم مثل تو وقتی بچه بودم دوست داشتم خلبان بشم
راست‌اش ما هفت ساله که ازدواج کرده‌ایم ولی هنوز به دلیل مشکلات مالی بچه‌دار نشده‌ایم. دیروز بعد از ظهر آته‌نا اومد پیش‌ام و گفت بچه، دیگه باید بچه‌دار شیم! این رو که گفت اختیار خودم رو از دست دادم، کمر بندم رو باز کردم و یه دونه خوابوندم زیر گوش‌اش. بعد گوش‌اش رو گرفت و بغض کرد. من هم همین‌جور با ناراحتی نگاه‌اش می‌کردم که یه دفعه دیدم ای داد بی‌داد، از دماغ‌اش داره خون می‌آد. حالا مگه خون‌اش بند می‌اومد؟ دیگه به هزار بدبختی دماغ‌اش رو با دو تا انگشت‌ام یه ساعت همین‌جوری نگه داشتم تا خون‌اش بند اومد. همه‌ش می‌گفت محمود خان دماغ‌ام رو ول کن نمی‌تونم نفس بکش‌ام. من هم می‌گفتم خب پدرسگ با دهن‌ات نفس بکش نمی‌میری که. این یک ساعت خیلی سخت گذشت چون مهمون هم داشتیم و همه‌شون نشسته بودند ما رو تماشا می‌کردند. دایی‌ام هم که ول کن نبود. همین‌طور که دماغ آته‌نا رو گرفته بودم می‌گفت خب بچه‌دار بشید مگه چی می‌شه. بعد پسر خواهرم که هفت سال‌اش بیش‌تر نیست گفت شاید نمی‌دونن چه جوری باید بچه‌دار شن! این رو که گفت همه زدند زیر خنده. ولی مامان‌اش که شعورش یه نمه از بقیه بیش‌تر بود کمی سرخ و سفید شد و گفت تو رو خدا ببخشید خان داداش، بچه‌ان دیگه. من هم گفتم والا ما هم بچه بودیم آبجی، رومون نمی‌شد تو چشای آقاجون نیگا کنیم، چه برسه به اینکه بخواهیم بلبل‌زبونی هم بکنیم، با بچه‌ان بچه‌ان که کار درست نمی‌شه...! جلوی بچه‌ت رو بگیر آبجی! خلاصه، مسعود که دید قضیه داره بیخ پیدا می‌کنه گفت صلوات بفرستید و تموم‌اش کنید والا خوبی‌ات نداره، بلا خوبی‌ات نداره. بعد همه شروع کردن به صلوات فرستادن. هنوز صلوات چهارم تموم نشده بود که رو کردم به آته‌نا و گفتم ببین مسعود چه‌جوری داره می‌خنده...، حالا تحویل بگیر، اینم از بچه که می‌خواستی!
عموی گرامی‌مان شبی خواب می‌بیند که دایی‌اش داخل حمام است، چند نفر در حال شستن او هستند و در اثر لیف کشیدن، چرک و کثافت زیادی از بدن او خارج می‌شود. صبح که از خواب برمی‌خیزد خبر می‌آورند که شب پیش، دایی جان به دیار باقی شتافته‌اند.
امروز قرار بود آته‌نا به دنیا بیاد. اما نیومد. خودش که نیومد هیچ، مامان‌اش رو هم با خودش برد. چه می‌شه کرد؛ این هم قسمت ما بود. ناچارم باز هم دعا کردن رو از سر بگیرم. حالا وسط این هیری بیری خواهرم گیر داده که بیا با هم بریم سفر تا هم یه آب و هوایی عوض کنیم و هم من از این کرختی و خمودگی در بیام. نمی‌دونم کجا می‌خواد ببرتم. فکر کنم ترکیه‌ای، آنتالیایی، یه همچین چیزی گفت. خلاصه که فعلن اعصاب‌ام خیلی در هم بر همه. 
