حقیقت
نخستین مرشد او شیخ ابوالقاسم گرگانی گفت ای پسر، خواهی که سخن خدا گویی؟
گفتم خواهم، گفت: در خلوت این می‌گوی:
من بی تو دمی قرار نتوانم کرد
احسان تو را شمار نتوانم کرد
گر بر تن من زبان شود هر مویی
یک شکر تو از هزار نتوانم کرد
همه روزه این بیت می‌گفتم تا به برکت این بیت، در کودکی راه حق بر من گشوده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
خیلی ممنون که می‌خوای یه چیزی بگی، حتا اگر می‌خوای فحش هم بدی خیلی ممنون