the sad story of finding my lost curiosities over the years

محصولِ ۱۳۸۴ بهمن ۷, جمعه
هزینه‌ی ساخت: ۲۵ میلیون دلار

تدبير


» بعضي وقت ها كارهاي بزرگ توسط آدم هاي كوچك انجام مي شود. ساختمان بزرگي هم كه در تصوير مي بينيد در ضلع جنوب شرقي فلكه دوم صادقيه قرار دارد و يكي از همون كارهاي بزرگي است كه توسط آدم هاي كوچك انجام شده. اگر خوب نگاه كنيد متوجه مي شويد كه اشكال كار كجاست. واقعا خيلي عجيبه كه در طراحي ساختماني به اين بزرگي، هيچ تدبيري براي شستشوي شيشه ها انديشيده نشده. البته يادمون نره كه اينجا ايرانه و مشاهده ي هيچ چيز از هيچ كس بعيد نيست. من اگر جاي معمار اين ساختمان بودم هر موقع كه به شيشه هاي كثيف و غير قابل شستشوي اون نگاه مي كردم، آرزو مي كردم كه هيچ وقت به دنيا نيامده بودم. واااااي! خودتون بايد مي بوديد و مي ديديد اون روز رو كه يك نفر با طناب از پشت بام ساختمان آويزان شده بود و با سطلي كه در دست داشت، عين آونگ ساعت تاب مي خورد و سعي مي كرد بعضي شيشه ها رو بشوره! واقعا خيلي قشنگ شده بود؛ پنج تا تميز بود، سه تا خاك گرفته بود، دوباره يكي تميز بود... اگر نمي شست بهتر بود. حداقل همه شون كثيف باقي مي ماندند و تناسب شون به هم نمي خورد.

** زبان **
تكيه ي كلمات

يكي از دوستانم(آشنايانم!) زبان انگليسي رو تموم كرده و كلاس فرانسه مي ره. ازش پرسيدم توي زبان فرانسه هم استرس داريم؟ گفت: نه، كلمات در زبان فرانسه بدون استرس ادا مي شوند، درست مثل زبان فارسي. اين رو كه گفت من كمي شاخ درآوردم. آخه مگر مي شه يك كلمه رو بدون استرس بيان كرد؟! تمام كلمات فارسي هم استرس دارند. مثل اينكه در فارسي به اونها تكيه ي كلمات گفته مي شه. يك نكته ي جالب: در لهجه ي تهراني تكيه ي بيشتر كلمات روي حرف اول بخش آخر كلمه قرار داره.(كلاس اول دبستان را به ياد بياوريد كه كلمات را بخش مي كرديد) مثلا در كلمه ي "بيشتر" تكيه روي حرف ت قرار داره. ولي اگر تكيه ي اكثر كلمات رو به اولين بخش كلمه انتقال بدهيم مي دونيد چه اتفاقي رخ مي ده؟ لهجه ي يزدي به وجود مي آد!

۳ نظر:

  1. مثل اینکه تو هم مثل من هر روز از دیدن این ساختمان با آن شیشه های یک در میان کثیف و تمیز و دکورهای داخلی اش که برخی با حصیر جلوی آفتاب تیز را در تابستان سعی کرده اند بگیرند، حرص می خوری؟ شاید بشه گفت از نظر معماری طراحی جدیدی داره، اما نادیده گرفتن موضوع پاک کردن شیشه هاش واقعا نوبره

    پاسخحذف
  2. سلام
    مثل اینکه موضوع تخصصی است بهتر است چیزی نگویم !

    پاسخحذف
  3. حسابی از نوشته هایت عقب ماندم. ماشاالله مثل اینکه هر روز داری آپدیت می کنی نه؟.خلاصه ساختمان عجیب غریبی است .صادقیه دیگر کجاست .در آمریکا هم برای تمیز کردن شیشه های آسمان خراش ها آدم ها روی سکوئی که از دو طرف با سیم بوکسر یا طناب کلفت از بالا آویزان است و می تواند بلا و پائین حرکت کندمی ایستند و تمیز می کنند . البته شلنگ آبی هم همراه خود دارند.

    پاسخحذف

خیلی ممنون که می‌خوای یه چیزی بگی، حتا اگر می‌خوای فحش هم بدی خیلی ممنون

قدیمی

به معتادها

خودتون انتخاب کنید شلاق چند دهم بزنم؟ پنج دهم داریم. هفت دهم هم داریم که البته دردش بیش‌تره [بچه به شدت ترسیده و قاچ خربزه از دست‌اش می‌افت...

ناآرام

ناآرام

خوراک

آمار

نوشته‌های بیش‌تر دیده شده

دوست داشتنی

گذشتگان

پیوندها

جستجوی این وبلاگ

تماس

naaraamblog dar yahoo dat kam
Powered By Blogger
Add to Google
با پشتیبانی Blogger.