هديه

» همه ي كساني كه از كنار اون ها رد مي شدند، فكر مي كردند كه دختر، يك ساعت از مادرش هديه گرفته. دختر هم با خودش فكر مي كرد كه اگر پدر زنده بود، اون روز مجبور به فروش ساعت مادر نبودند. مادر كه دست دخترش رو محكم از زير چادر گرفته بود، هيچ دوست نداشت دخترش فكر كنه كه ديگه همه چيز تموم شده، كه ديگه فردايي وجود نداره، كه ديگه خدا، اون ها رو دوست نداره.
شب بود. هوا كه سرد مي شد، گونه هاي دختر كم كم گل مي انداخت.

» من برف مي خوام! سالي يه برف به چه درد مي خوره؟ لطفا بيشترش كن! به نظرم چهل پنجاه سانت مناسب باشه. باز پشت گوش نياندازي!

» نمي دونم چقدر از نيمه شب گذشته كه از خواب بيدار مي شم. سرما رو با تمام وجودم احساس مي كنم. از جا بلند مي شم و به پشت پنجره مي رم. يك سگ، لنگ لنگان از خيابون رد مي شه. جاي پايي كه از حركت سگ به جا مونده، خيلي زود با بارش برف از بين مي ره. همه خواب هستند. به اتاق پذيرايي مي رم. به ديوار تكيه مي دم و در تاريكي شب كنار بخاري مي نشينم. زانوهام رو تو بغلم مي گيرم و دستم رو دور اونها حلقه مي كنم. اينجوري احساس گرماي بيشتري مي كنم. به شعله آبي رنگ بخاري خيره مي شم. تمام افكاري كه با وجود تنفر من از اون ها، هيچ وقت من رو تنها نمي گذارند، دوباره سراغم مي آن تا وفاداري خودشون رو به من ثابت كنند. يه لبخند تمسخرآميز گوشه لبم مي نشينه. احساس خوبي بهم دست مي ده، چون فكر مي كنم با اين لبخند، روي همه چيز يه خط قرمز قشنگ كشيدم. سرم رو روي زانوم مي گذارم و چند دقيقه بعد، درحاليكه چند تا فكر، با اينكه خط خطي شون كردم هنوز دوست ندارند من رو تنها بگذارند، به خواب مي رم.

» هر سال بهار كه مي شه، پرنده ها صبح زود شروع به آواز خوندن مي كنند. ولي نمي دونم چرا امسال زمستون هم اين كار رو مي كنند! سال قبل هم زمستون كه مي شد پرنده ها مي خواندند؟ من كه چيزي يادم نمي آد.

** زبان **

in person يعني به صورت حضوري

you should apply for that job in person
تو براي آن كار به صورت حضوري بايد اقدام كني