the sad story of finding my lost curiosities over the years

محصولِ ۱۳۹۰ اسفند ۲۹, دوشنبه
هزینه‌ی ساخت: ۲۵ میلیون دلار

آی آدم‌ها!

در مورد وضعیتِ شبکه‌ی اینترنت در کره‌ی شمالی اطلاعات زیادی در دست نیست. با این‌حال به‌نظر می‌رسه هیچ‌کس توی این کشور در مورد این شبکه چیزی نمی‌دونه. بر اساس یکی از گزارش‌هایی که در سال ۲۰۰۹ منتشر شده، تقریبن هیچ کس نیست که در این کشور واژه‌ی اینترنت به گوش‌اش خورده باشه.
اما یک اتفاق عجیب افتاده. چند روز پیش که داشتم نگاهی به آمار بازدید کننده‌های این وبلاگ می‌انداختم، متوجه شدم که در یک بازه‌ی زمانی کوتاه، یعنی از جولای تا اکتبر پارسال (۲۰۱۱) روزانه حدودِ ۲۰ بازدید کننده از کره‌ی شمالی وجود داشته؛ آماری که خیلی زود به صفر رسیده و دیگه هیچ‌وقت تکرار نشده... این موضوع برای من کمی نگران کننده هست. یه نفر از کره‌ی شمالی برای چی باید یک وبلاگ فارسی بخونه؟ از اکتبر ۲۰۱۱ به بعد چه بلایی سرِ فرد یا اشخاصی که به اینترنت دسترسی پیدا کرده بودند اومده؟ آماری که در اون دو ماه ثبت شده، بیش‌تر شبیهِ یک درخواستِ کمکه. درخواست از کسانی که هیچ کاری برای انجام دادن از دست‌شون برنمی‌آد...

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

خیلی ممنون که می‌خوای یه چیزی بگی، حتا اگر می‌خوای فحش هم بدی خیلی ممنون

مطلب ویژه

فالون دافا

«فالون دافا»، به «فالون گونگ» نیز معروف است. روشی معنوی است که بخشی از زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شده است. ریشه در مدرسه بودا دارد. ا...

Google Analytics

ناآرام

ناآرام

خوراک

آمار

نوشته‌های بیش‌تر دیده شده

گذشتگان

پیوندها

جستجوی این وبلاگ

Powered By Blogger

Google Reader

Add to Google
با پشتیبانی Blogger.