تصویرسازی برای کودکان

به نظر من قرآن اگر علاوه بر نوشته عکس هم داشت برای بچه‌ها هم قابل استفاده بود. بچه‌ها که سواد ندارن بشینن قرآن بخونن. ولی به‌جاش می‌تونستن بشینن و ورق بزنن و به عکس‌های قرآن نگاه کنن. البته منظورم این نیست که کسی بیاد مثل شاهنامه برای قرآن هم تصویرسازی کنه‌ها! نه! منظورم اینه که به‌تر بود همون اول که قرآن از طرف خداوند بر قلب پیامبر نازل شد یه جورایی عکس‌های مرتبط هم نازل می‌شد. مثلن یه تصویری به پیامبر الهام می‌شد، بعد یه نقاش می‌اومد می‌نشست تصویر مورد نظر رُ تحت نظر خود پیامبر می‌کشید و اگر دقیقن شبیه همون چیزی می‌شد که الهام شده بود مورد تایید قرار می‌گرفت و به صفحات قرآن اضافه می‌شد.

- بابا این‌جا کجاست؟
- اون بهشته دخترم
- این نهره چیه که زیر درخت‌ها جاریه؟
- اون هم بهشته دخترم. می‌بینی چه قشنگه؟
- بابا این پسره کیه که یه کوزه شراب دستشه؟
- اون یه غلمانه دخترم
- بابا این خانومه کیه که داره دنبال این آقاهه می‌دوه؟
- اون اسمش زلیخاس. حالا داستان‌اش مفصله
- بابا این اژدهاس یا عصا؟
- هم اژدهاست هم عصا. یعنی یه عصاییه که تبدیل به اژدها شده.
- عصای بابابزرگ هم تبدیل به اژدها می‌شه؟
- نه دخترم. نمی‌شه. بده من اون کتاب رُ. برو سر درس و مشقت ببینم.