كمال‌الدين جناب
» ديشب ساعت يازده و نيم تلويزيون رو روشن كردم. كانالِ يك برنامه‌اي داشت مستند درباره‌ي استاد "كمال‌الدين جناب" كه ظاهرا شاگرد دكتر حسابي بود و حدود نود و اندي سال سن داشت. يك بار به ملاقات يكي از دوستان قديمي و هم‌سن‌و‌سال خودش رفت. دوستش هم كه خيلي پير شده بود حرف جالبي زد. گفت: "اين روزها سمعك كارها رو خيلي راحت كرده. از وقتي سمعك مي‌زنم ديگه كسي نمي‌فهمه كه من كر هستم!". بعد زدم كانال چهار. يك برنامه‌ي مستند انگليسي بود درباره‌ي فهميدن راز اسكلت‌هاي چند انسان كه در درياچه‌اي در هند پيدا شده بودند. هيچ‌جاي فيلم زيرنويس انگليسي نداشت. اما وقتي يكي از اين هندي‌ها شروع مي‌كرد به انگليسي حرف زدن، پايين تصوير هم زيرنويس حرف‌هاش رو به انگليسي مي‌نوشت!!! آدم توي شلنگ شنا كنه بهتر از اينه كه وقتي انگليسي صحبت مي‌كنه براش زيرنويس انگليسي بنويسند! اين هندي‌ها خيلي وحشتناك انگليسي صحبت مي‌كنند. مثلا به كلمه‌ي "actually" مي‌گن "اَكتولي".
››› من هر هفته يك BBC Science & Nature Newsletter با اي-ميل دريافت مي‌كنم. هميشه يك جمله‌ي علمي جالب اول اين نامه‌ها مي‌نويسه. چيزي كه هفته‌ي پيش نوشته بود خيلي جالب بود:
اگر مي‌گفت انسان فقط از دو درصد ذهن خودش استفاده مي‌كنه مي‌شد اون رو به حساب تنبلي ما آدم‌ها گذاشت. ولي هر‌چي فكر مي‌كنم نمي‌فهمم چرا بايد نود و پنج درصد شش‌هاي ما بدون استفاده بمونه؟!!
+ تو تنها كسي نيستي كه تنها هستي
ما هم تنها هستيم
› "يك روز، بي‌گمان
آوازهاي شاد رهايي
از اين قفس
پرواز كرد خواهد،
تا اوج آسمان
پيروز، سربلند
دلبستگان دانه ندانم در آن زمان
پرواز را چگونه
به خاطر مي‌آورند!"
فريدون مشيري-آوازهاي شاد
بر اساس همين وضعيت تنفسي است كه يك چيني بسيار مسن با قدرت جسمي و فكري فوق العاده، روشي را ابداع كرده يا شايد بشود گفت استمرار بخشيده كه در آن روزي حداقل نيم ساعت (در دو يا سه نوبت) تنفس عميق را توصيه مي كند. چون مي گويد در اكسيژن نيرويي وجود داره كه بدن براي قوت يافتن به آن احتياج داره، اما تنفس ناقص ما باعث مي شه از آن نتوانيم بهره بگيريم (اينجوري شد كه من آمدم، شهر!)
پاسخحذف