اخلاق و اقتصاد

یاشار عزیز در این [پست] پرسیده بود که معنی catch-22 چی می‌شه؟ و خودش هم جواب‌اش رُ داده بود:

an impossible situation that you cannot solve because you need to do one thing in order to do a second thing, but you cannot do the second thing until you have done the first

مثلن این‌که آدم برای به‌دست آوردن یک کار نیاز به تجربه داشته باشه و برای به‌دست آوردن تجربه هم نیاز به کار داشته باشه.



با خودم فکر کردم که اخلاق و اقتصاد هم یک جورهایی catch-22 هستند با هم.

مثلن به مردم ایران نگاه کنید. بیش‌تر مردم ایران وضع مالی خوبی ندارند و فقیر و بدبخت هستند. به همین دلیل همیشه مجبور هستند هر جوری که شده گلیم خودشون رُ از آب بیرون بکشند تا یه لقمه نون حروم در بیارن. پس مجبور هستند صبح تا شب به هم دروغ بگن، تهمت بزنن، دزدی کنند و پول در بیارن و بریزن تو شکم زن و بچه‌شون. اما همه‌ی این کارها باعث می‌شه وضع اقتصادی خراب‌تر بشه. پس مردم هم ناچار می‌شن دست‌شون رُ یک مقدار درازتر کنند. این‌جوری می‌شه که دیگه به‌هیچ چیزی نمی‌شه هیچ امیدی داشت. برای اقتصاد خوب باید اخلاق خوب داشت و برای اخلاق خوب هم باید اقتصاد خوب داشت.