دوازده هزار نفری
چند روز پیش خبرِ تاملبرانگیزی در جامعه منتشر شد. ورزشگاهِ دوازده هزار نفریِ آزادی، پنج هزار نفر بیشتر ظرفیت نداره. نکتهی مهم در موردِ این خبر اینه که هیچ وقت هیچ کس از وقتی که ورزشگاه ساخته شده در مورد ظرفیتِ این ورزشگاه شک نداشته و سوالی در موردش نپرسیده. تازه وقتی هم که کامل پُر میشه میگن بیست هزار نفر تماشاگر توی ورزشگاه حاضر شده. بنابراین من همینجا، خودم رُ و شما عزیزان رُ سفارش میکنم به سوال پرسیدن و سوال پرسیدن و شک کردن به چیزهایی که هیچکس به وجودشون شک نداره. نکتهای که به نظرِ من از سوال پرسیدن مهمتره اینه که اگر سوال نمیپرسید و چیزی رُ زیرِ سوال نمیبرید، حداقل روی چیزی تعصب نداشته باشید و هر لحظه این آمادگی رُ داشته باشید که باورهاتون دگرگون بشه. اگر کسی گفت ورزشگاه صدهزار نفریِ آزادی شصت هزار نفر بیشتر ظرفیت نداره عصبانی نشید. شاید حرفاش درست باشه.
پ.ن. یکی از احتمالاتی که وجود داره اینه که «دوازدههزار نفری» جزوِ اسمِ سالنه. یعنی اسمِ سالن «دوازده هزار نفری» هست، و ربطی به ظرفیتاش نداره. مثلِ سینما ۲۰۰۰ توی شهربازی، که ظرفیتاش دو هزار نفر نیست. یا سینماهای هفت بعدی، که سه بعد بیشتر ندارند، ولی اسمشون هفتبعدیه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
خیلی ممنون که میخوای یه چیزی بگی، حتا اگر میخوای فحش هم بدی خیلی ممنون