لحظهي زندگي
پس چون به معراج رفتم گفتند نخست اشتباه آدمي آن است كه جاي زندگي كردن و شكر نعمتها بهجاي آوردن براي خود هدف تعيين ميكند دوم آنكه براي رسيدن به آن هدف تلاش ميكند جان و مال و حال و آيندهي خويش را بهتمامي فنا ميكند و بتر از همه آنكه چون بدان دست نيافت سخت اندوهگين و با رسيدن به آن چنان شادمان ميگردد كه هر لحظه بيم آن داري جان از بدنش خارج گردد حال آنكه در هر دو حالت چه شاد و چه غمگين چون نيك در خود بنگرد دريابد كه عمر كوتاهش ناگاه پايان يافته بيآنكه لحظهاي زيسته باشد.
Anna Quindlen
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
پاسخحذفاگر از جايي باشه منبعش رو حتمن ميگم
پاسخحذففعلن كه گير دادم به حضرت سعدي :)
راستي، من به زودي دعوتم علني ميشه. ميخوام چهل نفر رو دعوت كنم خونهمون. تو هم هستي. وظيفهي تو اينه كه كنار ديگ بنشيني و غذا بكشي. اگر كسي دوبار خواست اشكالي نداره. بازهم براش بكش. كم نميآد
????
پاسخحذف