هواپیما گریز

این‌که بشر اول می‌آد رادار رُ اختراع می‌کنه، بعد خودش می‌آد یه هواپیمایی اختراع می‌کنه که توی رادار دیده نشه، و بعد هم تلاش می‌کنه رادارهایی بسازه که بتونه این هواپیماهای رادارگریز رُ توی صفحه‌ی رادار نشون بده، کاملن نشون می‌ده که انسان رو به خودزنی آورده و دیگه امیدی هم به بهبودش نیست. اما به هر حال ناامیدی اصلن چیزی خوبی نیست و باید امیدوار بود که یه روزی یه درمانی برای این مرض پیدا بشه. تا اون روز هم می‌شه از یه سری مُسکن برای کاهشِ درد استفاده کرد تا بعد ببینیم چی می‌شه. مثلن می‌شه یه سری رادار ساخت که هواپیماها رُ توی صفحه‌ی خودش نشون ندن. یعنی به‌جای این‌که هواپیمای رادار گریز بسازیم می‌شه رادارهایی ساخت که یه جورایی هواپیماگریز باشند. قشنگ می‌شه پارامترهای مختلف رُ بالا پایین کرد و باهاشون بازی کرد تا این‌که بالاخره یه درمانی پیدا بشه. به هر حال نباید ناامید بود!

تصویر چند دانشمند

تصویر پت اسکن از یک بیمار روان گسیخته

یوجین بلولر روانپزشک سوییسی