خسی در میقات

من یه بار می‌خواستم چند تا گل خشک کنم، همه‌ی گل‌ها خشک شدند به جز یکی که وقتی از لای کتاب درش آوردم همچنان تازه و با طراوت مونده بود و حتا بوش هم بیش‌تر شده بود. به نظر می‌رسید این گل در زمان حیات نماز شب‌اش ترک نمی‌شده. برای همین جنازه‌اش از بین نرفته و تا همیشه خوشبو مونده بود. برای این‌که نظریه‌ام رو امتحان کنم گل رو داخل فر گذاشتم و تا دمای ۱۸۰۰۰ درجه‌ی فارنهایت حرارت دادم. وقتی از فر درش آوردم گل خاکستر شده بود. اون‌جا بود که فهمیدم هر آزمایشی جایی و هر نکته مکانی داره. یه گل هر چه‌قدر هم مومن باشه بیش‌تر از ۱۰۰۰۰ درجه‌ی فارنهایت رو نمی‌تونه تحمل کنه آخه رحم و مروت هم خوب چیزیه.

پایانِ دوم:

وقتی بعد از یک ساعت برگشتم و درِ فر رو باز کردن صحنه‌ای که می‌دیدم باور کردنی نبود. فر تبدیل به گلستان شده بود و از بویی که با باز کردنِ درِ فر به مشام‌ام رسید برای لحظاتی از هوش رفتم.