من هم خدا
اما چرا هیچ‌کس به وجودِ خدا اعتراض نمی‌کنه؟
یعنی قبول که وجود داره
ولی اعتراض کنیم به وجودش
خیزش کنیم
و طرحی نو در اندازیم
یه چیزی بهتر از وجودِ خدا پیدا کنیم
من فکر می‌کنم بهترین جایگزین خودمون هستیم
یعنی من هستم
من دوست دارم خدا بشم
و بقیه به من تعظیم کنند
راه حلش چیه؟
چه‌طوری می‌شه خدا شد؟
شاید خدا هم از اول خدا نبوده
یکی بوده مثل من، مثل شما
اصلن یکی مثلِ، همین آقا
تلاش کرده تا خدا شده
(بله شما، برای چی به پشتِ سرت نگاه می‌کنی؟)
چرا تا می‌فهمیم خدا وجود داره
رنگ از رخسارمون می‌پره و تعظیم می‌کنیم؟
چرا برای بهتر شدن تلاش نمی‌کنیم؟
چرا وقتی می‌فهمیم می‌شه خدا شد،
به جای تعظیم، برای خدا شدن تلاش نمی‌کنیم؟
چرا به جای این‌که سعی کنیم با خدا یکی بشیم،
سعی نمی‌کنیم خدا بشیم،
تا بقیه تلاش کنند با ما یکی بشن؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
خیلی ممنون که می‌خوای یه چیزی بگی، حتا اگر می‌خوای فحش هم بدی خیلی ممنون