آقا، خانم
توی زبان فارسی وقتی صفتِ «خانم» همیشه بعد از اسمِ خانمها قرار میگیره، مثل:
نرگس خانم
نسرین خانم
طاهره خانم
شمسی خانم
مریم خانم
اما برای آقاها برعکسه. صفتِ «آقا» به صورتِ پیشوند به اسمها میچسبه، مانندِ:
آقا مرتضا
آقا فرهاد
آقا رضا
قرار گرفتنِ آقا پیش از اسم، نشانهی احترامه. مثلن قبل از انقلاب یه سریالی پخش میشد که توش یه نفر بود به اسم صمد آقا. هر موقع یک نفر به صمد میگفت «صمد آقا»، صمد ناراحت میشد و میگفت: «آقا رُ بیار اولاش! آقا صمد!»
اما صبر کنید! انگار بعضی اسمها هستند که آقا و خانم در اونها جابهجا بهکار میره:
ممد آقا
علی آقا
حسن آقا
حسین آقا
خانم فاطمهی زهرا
اگر دقت کنید میبینید این پنج نفر کسی نیستند جز پنج تن. چرا کسی نمیگه آقا علی، آقا حسن، آًقا حسین و فاطمهی زهرا خانم؟ من فکر میکنم این مسئله نشاندهندهی وجود یک جریانِ فکریِ ضدِ دینه که از سالها پیش در جامعهی ایران نفوذ کرده و از هر فرصتی برای ضربه زدن به آرمانهای این مرز و بوم استفاده میکنه. این جریان پا رُ از این هم فراتر گذاشته و به اسامیِ کسانی که حضورِ فعالی در حادثهی کربلا داشتهاند هم دستاندازی کرده:
عباس آقا، اکبر آقا، اصغر آقا
البته حرفهای بالا درست نیست. چون در اسامیِ بقیهی امامها هم گاهی این مورد دیده میشه:
آقا سجاد
آقا باقر
جعفر آقا
کاظم آقا
آقا رضا
آقا تقی
آقا نقی
آقا هادی
آقا امامِ زمان
ناگفته نمونه که بعضی وقتها هم «آقا» نه پسونده نه پیشوند. بلکه خودشه و به تنهایی معنی داره.
به نظرِ من اگر شما دانشجوی زبان و ادبیاتِ فارسی هستید این مسئله میتونه موضوعِ مناسبی برای پژوهش باشه. چه چیزی باعث میشه که آقا و خانم برای بعضی اسمها پسوند و برای بعضی اسمها پیشوند باشند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
خیلی ممنون که میخوای یه چیزی بگی، حتا اگر میخوای فحش هم بدی خیلی ممنون