پشتِ پرده‌ی شبکه‌ی من و تو

آیا تا به حال از خود پرسیده‌اید هدف از وجودِ شبکه‌ی من و تو چیست؟ درآمدِ این شبکه از کجاست؟ چرا یک شبکه باید بتواند بدونِ این‌که درآمدِ زیادی از راه تبلیغِات داشته باشد خودش را سرِ پا نگه دارد و تا این حد برای مردم جذاب باشد؟

شبکه‌ی من و تو که از برپاییِ آن مدت زیادی نمی‌گذرد، در واقع پوششی‌ست برای فعالیت‌های شخصی که همه‌ی ما خیلی خوب می‌شناسیم‌اش: «هومن خلعتبری»

هومن خلعتبری که در میان عامه‌ی مردم به نوازندگی شناخته می‌شود، در واقع یکی از بزرگ‌ترین تجار اسلحه و قاچاق‌چیان الماس در جهان است. بخش عظیمی از الماس‌هایی که هرساله از کشور فقیر و جنگ‌زده‌ی سیرالئون به اروپا وارد می‌شود توسط این شخص جابجا می‌شود. اسلحه‌ی مورد نیازِ شورشیان در خیلی از کشورهای بحران‌زده نیز توسط همین شخص تامین می‌شود. اگرچه برآوردِ دقیقی از میزان آن‌چه که سالانه به حساب‌های آقای خلعتبری سرازیر می‌شود وجود ندارد؛ اما شکی نیست که او از این راه به ثروتی هنگفت و افسانه‌ای دست یافته است که هزینه‌ی راه‌اندازی شبکه‌ی من و تو در برابر آن پولی ناچیز به حساب می‌آید. در پشتِ چهره‌ی این مردِ خندان، انسانِ دیوسیرت و سنگ‌دلی زندگی می‌کند که چهار سال پیش با همسرِ مجارستانی‌اش کاترین و دو فرزندش برای سفری تفریحی به جزیره‌ای دور دست در غرب آفریقا رفت، اما هرگز با آن‌ها برنگشت و دیگر کسی از همسر و فرزندان‌اش خبری ندارد. بیش‌تر زوایای زندگیِ این شخص در تاریکی و از دیدِ دیگران پنهان است. حتا دقیقن مشخص نیست که او در کدام کشور زندگی می‌کند. آکادمی گوگوش از معدود زمان‌هایی است که هومن در انظارِ عمومی ظاهر می‌شود.