خودکشی

چیزی که شما به خاطرش خودکشی می‌کنید به خودی خود هیچ ارزشی نداره. این خودکشی شماست که به چیزی که به خاطرش دست به خودکشی می‌زنید ارزش می‌ده. اما فقط اگر یک نفر روی کره‌ی زمین وجود داشته باشه که به خاطر ارزشی که شما به خاطر خودکشی خودتون به یک چیز داده‌اید خودکشی کنه -و نه به خاطر بیش‌تر کردن ارزش چیزی که شما به خاطرش خودکشی کرده‌اید و ارزش‌اش رو بالا برده‌اید- اون وقت٬ این خودکشی شما٬ دیگه هیچ ارزشی نداره!

پیرمرد و قیچی

[زن رو به پیرمرد]

کی گفت به قیچی من دست بزنی؟ هــــــان؟ چرا به قیچی من دست می‌زنی؟ مگه خودت قیچی نداری؟ چرا به وسایل شخصی دیگران دست می‌زنی؟ چراااااااااااااا قیچی من رو استفاده می‌کنی؟ هـــان؟ این قیچـــی منــــــه! اونی هم که اونجاس قیچی تواِ. می‌فهمـــی؟ این قیچی یه مَ نه! اون هم قی چی یه تو اِ. چرا یه چیز رو باید صد دفعه تکرار کنم؟ هــــــان؟! هـــــان؟

[عروس خانه با عصبانیت به سمت کمد لباس‌ها می‌رود و شرت پدرشوهر را از کشو در می‌آورد]

این چیه؟ هان؟ نمی‌بینی چیه؟ بگو دیگه! این چیه؟ این شرت تواِ! من می‌پوشم‌ش؟! نه! نمی‌پوشم! من شرت خودم رو می‌پوشم! می‌فهمی؟! من شُر ته خود دم رو می پــــــــو شم! تا حالا دیدی من شرت تو رو بپوشم؟ نـــه! هر کی تو این خونه شرت خودش رو می‌پوشه! من هم شرت خودم رو می‌پوشم! تو هم شرت خودت رو می‌پوشی! اون پسرت هم شرت خودش رو می‌پوشه! بابا به خدا قیچی هم همین‌جوریه! من قیچی خودم رو دارم، تو هم قیچی خودت رو داری! بعضی چیزا شخصیــــــه! دو نفر نمی‌تونن استفاده کنن! من با قیچی خودم کار شخصی دارم! می‌فهمی؟ کار شخصی! تو هم با قیچی خودت موی دماغ‌ت رو کوتاه ‌کن! حالا من نمی‌گم هرکی قاشق خودش رو داشته باشه. قاشق یه چیزیه که می‌شوریم‌ش تمیز می‌شه همه هم استفاده می‌کنن. ولی به خدا بعضی چیزا دیگه شخصیه! آهای ایها‌الناس من از دست این چی‌کار کنم؟! یکی بیاد به این بگه وسایل من رو استفاده نکنه! خسته شدددددددددم! خستــــــــــه شدم! خسته!

[پیرمرد گوش‌هایش سنگین است، چیزی نمی‌شنود، خسته است و آرام، پلک‌هایش پایین می‌آید]

مرگ

- تو که نمی‌میری، نه؟
- نه، هیچ‌وقت

هنرمند

اون هنرمند بود
باهوش
و البته، خیلی هم شجاع

گه و کثافت

- ببخشید می‌تونم یه سوالی ازتون بپرسم؟
- بله، بفرمایید
- این همه گه و کثافت چه طوری وارد زندگی شما شده؟
- شما چیزی که وارد زندگی من شده باشه نمی‌بینید، هیچ‌چیز
- یعنی این همه گه و کثافت...؟
- بله جانم، بله

شاخ گاو

باورم نمی‌شه
دارم شاخ در می‌آرم!
بیا بیرون
- من؟ من از دسشویی بیام بیرون؟
- نه بابا، شاخ، با شاخ هستم، شاخ باس بیاد بیرون
ولی چه فایده
هنوز یه گوساله هستم
مونده تا گاو بشم

بهار آزادی

یک هزار و نه‌صد و هشتاد و شش سکه‌ی بهار آزادی به نیت چهارده معصوم

گاوچرون

شليك نكنید ما گاوچرون نيـــــستيــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم!

زمان

زمان، تنها در زندگی انسان است كه معنا دارد. بعد از مرگ، زمان معنایی ندارد. چیزی به نام زمان وجود خارجی ندارد كه بخواهد معنای خود را از دست بدهد. زمان ساخته‌ی ذهن بشر است و هم تنها در ذهن او جای دارد. پرداختن به این پرسش كه خداوند٬ قبل از انفجار بزرگ چه می‌كرده است و كجا بوده است نیز بی‌معناست. خدایی كه می‌شناسیم، که می‌شناسم٬ نه حادث است، نه قدیم.

در حال گندیدن

سلام
با توجه به این‌که خیلی وقته چیزی اینجا ننوشته‌ام و برای این‌که یادم نره که یه زمانی من هم وبلاگ می‌نوشتم، فردا پس فردا یه چیزی از چیزهایی که توی مخ‌ام در حال گندیدنه رو انتخاب می‌کنم و می‌نویسم.

خدایا این دلیل غیر اخلاقی رو زودتر تموم کن من می‌خوام وبلاگ بنویسم
با تشکر
ناآرام