رازِ عددِ یک و دو دهم

اولین روزی که رفتم مدرسه، همیشه دوست داشتم معنیِ دو تا چیز رو بدونم. یکی جمله‌ای که روی دیوارِ حیاط نوشته شده بود، و دیگری خطوطِ مبهمی که گوشه‌ی تخته‌سیاه نوشته شده بودند و هیچ‌وقت پاک نمی‌شدند. چند ماهی که گذشت فهمیدم روی دیوار نوشته: «پاکیزگی از ایمان است» و گوشه‌ی تخته نوشته شده بود: «۲/۴ = ۲ × ۱/۲». معنی ِ نوشته‌ی روی دیوار کاملن واضح بود، اما هیچ‌وقت نفهمیدم این اعداد برای چی روی تخته نوشته شده‌اند. علامت سوالی که در ذهن‌ام شکل گرفته بود وقتی بزرگ‌تر شد که در سالِ دوم، سوم، چهارم و تمام ِ سال‌های راهنمایی و دبیرستان این عدد گوشه‌ی تخته نوشته شده بود، حتا وقت‌هایی که ریاضی نداشتیم. و جالب بود که هیچ‌وقت هم اراده‌ای برای پاک کردنِ این تساوی از روی تخته وجود نداشت. اما رازِ این اعداد در چیست؟ با کمی جست‌وجو در کتاب‌های دست‌نوشته‌ی قدیمی، متوجه می‌شیم که عدد ۱/۲ یکی از عددهای عجیب در علم ریاضی‌ست که وقتی ضرب در دو می‌شه تبدیل می‌شه به ۲/۲، یعنی قسمتِ اعشاری‌ش ثابت باقی می‌مونه. از جمله در کتابِ التَّفهیم (قدیمی‌ترین کتاب ریاضی و نجوم به زبان فارسی، اثر ابوریحان بیرونی) به این عدد اشاره‌ای کوتاه شده است. اما چرا پنهان ماندنِ ویژگی ِ این عدد تا این حد اهمیت دارد؟
از کشفِ عددِ ۱/۲ بیش از پنج هزار سال می‌گذرد. از آن زمان تا کنون افرادِ زیادی سعی کرده‌اند رازِ این عدد را فاش کنند اما تلاشِ آن‌ها هربار به دلایلی ناکام مانده است. آخرینِ این تلاش‌ها توسط گروهی پنج نفره از دانشمندانِ ناسا صورت گرفت که همه‌ی آن‌ها در پرتابِ ناموفقِ فضاپیمای آتلانتیس و انفجارِ آن در فضا کشته شدند.