the sad story of finding my lost curiosities over the years

محصولِ ۱۴۰۳ مرداد ۲۳, سه‌شنبه
هزینه‌ی ساخت: ۲۵ میلیون دلار

کو کو

تا حالا فکر کرده‌اید ما چه‌قدر از کو غلط استفاده می‌کنیم؟ کو یعنی چی؟ یعنی کجاست. بعد ما می‌آیم یه ش به آخر کو اضافه می‌کنیم می‌شه «کوش؟»، که باز هم یعنی «کجاست؟». بعد دوباره یه ش به آخرش اضافه می‌کنیم می‌شه «کوشش؟» که باز هم یعنی «کجاست؟».

کوش = کو آن = آن کجاست = کجاست
کوشش = کو آن آن = آن کجاست آن = کجاست

حالا اشتباه‌مون رو ادامه می‌دیم:

کوشم؟ = من آن کجایم؟ = کجایم من؟
کوشی؟ = تو آن کجایی؟ = کجایی ت؟
کوش
کوشیم؟ = ما آن کجاییم؟ = کجاییم ما پس بابا؟
کوشید؟ = شما آن کجایید؟ = کجایید بابا بیاید دیگه
کوشند؟ = کوشن؟ = آن‌ها آن کجایند؟ = کجان پس؟

پس نتیجه می‌گیریم که ش اضافه است. درست‌اش اینه:

کوم؟ = کجایم؟
کویی؟ = کجایی؟
کوش؟ = کجاست؟
کوییم؟ = کجاییم؟
کویید؟ = کجایید؟
کویند؟ = کوعن؟ = کجایند؟

در پایان با شعری زیبا از حضرت مولانا در همین زمینه این مطلب رو به پایان می‌رسونیم:

بس بگفتم کو وصال و کو نجاح
بُرد این کو کو مرا در کوی تو

جست و جویی در دلم انداختی
تا ز جست و جو روم در جوی تو

محصولِ ۱۴۰۳ مرداد ۱۸, پنجشنبه
هزینه‌ی ساخت: ۲۵ میلیون دلار

ببعی

یه نکته‌ی جالبی که در مورد بازیگران سینما و تیاتر و تلویزیون و رادیو وجود داره اینه که این آدم‌ها بازیگر نیستند، خودشون هستند!

برای این گفته‌ام شاهد هم دارم.

اولین شاهد آقایی محمد بحرانی، بازیگر نقش‌های گوسفند در کلاه‌قرمزی و جناب‌خان در خندوانه که بدون اینکه قصد داشته باشه نقشی بازی کنه گاهی در برخی برنامه‌های تلویزیونی هم ظاهر می‌شه. اگر دقت کنید این آدم وقتی بدون نقش بازی کردن صحبت می‌کنه همون گوسفنده، همون جناب‌خانه، خیلی فرقی با نقش‌هایی که بازی می‌کنه نداره. به عبارت دیگه این آدم در نقش‌هایی که بازی می‌کنه خودشه.

شاهد دوم آقای محسن تنابنده در پایتخت. واقعا تماشای این آدم در نقش نقی معمولی لذت‌بخشه، بس‌که طبیعی و خودمونی بازی می‌کنه! حالا یه نگاهی بندازید به نقش بازی کردن این آدم در سایر فیلم‌ها و سریال‌ها. آیا نقی معمولی رو در همه‌ی اون‌ها نمی‌بینید؟ بله می‌بینید، چون این آدم نقش بازی نمی‌کنه. خودشه!

چند تا مثال دیگه براتون بزنم؟ نوید محمدزاده. خدایی‌ش شما تو بازی این آدم توی فیلم‌های مختلف فرقی می‌بینید؟ یه آدمِ زیرپوشی که توی همه‌ی فیلم‌ها یا معتاده یا داره بقیه رو کتک می‌زنه.

خیلی از این‌ها هم بازیگر نبودن‌شون وقتی بیش‌تر مشخص می‌شه که توی برنامه‌های تلویزیونی به‌عنوان مهمان یا مجری شرکت می‌کنند.

منظورم از گفتن این‌ها این بود که این سوال رو در ذهنِ شما ایجاد کنم که آیا به‌کارگیری لفظِ هنرمند در مورد این آدم‌ها کار درستیه به نظر شما؟

مطلب ویژه

فالون دافا

«فالون دافا»، به «فالون گونگ» نیز معروف است. روشی معنوی است که بخشی از زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان شده است. ریشه در مدرسه بودا دارد. ا...

Google Analytics

ناآرام

ناآرام

خوراک

آمار

نوشته‌های بیش‌تر دیده شده

گذشتگان

پیوندها

جستجوی این وبلاگ

Powered By Blogger

Google Reader

Add to Google
با پشتیبانی Blogger.